در نعت باب الحوايج
اسـرار هستــــــــي پرده سي باب الحوايج شير شجاعت جلوه سي باب الحوايـــج
لب تشنه قالــــدي كربلا دشتينـــده عباس ايثار آغاجين بهره سي باب الحوايـــج
قارداش سوزون اجرا ائدن كرب وبـــلاده وفا باغين گل دسته سي باب الحوايــج
آب فرات اوسته گديب دولدوردي مشكين سقا لقين باش رتبه سي باب الحوايـــج
اسلام دينـــين گوو پرچمــــين الدي الينه غيرت لقين سردسته سي باب الحوايـج
سندي بليم دوشدي علم گل داده قارداش قارداشلقين بيردانه سي باب الحوايـــج
گدي سودان خاطر فرات اوسته ابوالفضل شير خدانــين ميوه سي باب الحوايـــج
يازمـــاز قلم اولحظه كي اتـدان يخلــدي دئيدي يئره گل شانه سي باب الحوايج
كاوش گوزون سيل آغلاماويران ســراده سنيـق اورك لرين سسي باب الحوايج
سروده سهراب سيفي
متخلص به كاوش
در شب عاشورا
سوگواري كربلا
محرم آمد دوباره گو دست ها بالا
بزن بر سينه مكن پروا آه و واويلا
به خون خفتند لشكر ايمان دشت كربلا
به بالا شد شور ناله ها آه و واويلا
همه ياران رفته تنها مانده حسين من
گهي جنگ و گاه خيمه ها آه و واويلا
بغل كرد آورد سوي ميدان كودك عطشان
چه گستاخ آن شمر بي حيا آه و واويلا
فرود آمد تير زهرآگين بر گلوي طفل
به خون غلطيد طفل خيمه ها آه و واويلا
به نيزه افتاد ابوالفضل از سوي دشمنان
شكستندسر، سينه و پا ها آه و واويلا
همه ياران كشته گشتند در روز عاشورا
بتازيدند روي كشته ها آه و واويلا
غم زينب سوز عاشورا دشت كربلا
زند آتش بر دل و جان ها آه و واويلا
دلم خون شد كاوشا خموش از يزيديان
به زينب ماند زنده كربلا آه واويلا
سروده سهراب سيفي متخلص به كاوش
11/7/95
مستان جانان
گفتم اي دل تو اگر عاشق ديوانــه شوي در ره عشـــــق ببايــــد كه چو پروانه شوي
پا در اين ميكده بگذار ز مي هيچ مپرس چو بنوشي مـي از اين ميكـده مستانه شوي
برو منصـــور شو و دلــي به دلداده بده گر تو منصـــور شدي مالــك اين خانه شوي
كي شوي منظر آن نور حقيقـت اي دل قطره اي در صـدفــي باش كه دُر دانه شوي
سعـي كن ملك دلت را ز پليــدي برهان با چنيـن همـــت و صبرانه تو شاهــانه شوي
با دل ودين يقين سوي خداخواهي شـد اگرازكــــرده خود ، جمـله كــه بيگــانه شوي
ازجهــان گذرا، زود گــــذر، چشـم پـوش تـا بــه امــــيد وصـالـــش ره جـانـــانه شوي
دل خـود نيـك نگهـــــدار ز بـد اي كاوش با دل پاك و نظـــــر پـاك، تو افســانه شوي
سروده سهراب سيفي
متخلص به كاوش
ادامه مطلب
فركوش يوردي
يوردوم سنه چاتان يوخدور گوزلرين گوزلي سنسیز باغا باخان يوخدور گوزلرين گوزلي
عطرون اللبدي چوللري مست ايليب گوزللری هجرونده كس قالان يوخدور گوزلرين گوزلي
گووردی گئولر یئرونده بلوط لار آغلار گوزونده گئوچگ يردن قاچان يوخدور گوزلرين گوزلي
وفالي عشقيم یوردی جانيمي قريان ايلرم سنی جان نان آتان يوخدور گوزلرين گوزلي
علم اووین دیرگی سن اللریمیز اورگیسن درس اوخويوب قالان يوخدور گوزلرين گوزلي
شعرسوزلرین سنن الیب اورکللر آپارمیشام شووكتووی آچان يوخدور گوزلرين گوزلي
سننن اوزاغ توشن ايللرهرگئجه لرقان آغليير بير گئجه دوز ياتان يوخدور گوزلرين گوزلي
تا جانمداجانم واردي اووركيمده يئرون واردي دوز دیيورم يالان يوخدور گوزلرين گوزلي
آدلاریمزين قاشيسن اوركلرميز باشيسن سن تك جاندا ياتان یوخدور گوزلرين گوزلي
عشق اودونا يانان جانم درداوونده قالان جانم کاوش کئیمی يانان يوخدور گوزلرين گوزلي
سهراب سيفي متخلص
به كاوش
در نعت امام حسين
شدمست ابوالفضل علمدارزعرفان حسين
منقلب حر رياحي شد از ايمان حسين
آسمان اشك بريخت بر غم واندوه حسين
نه فقط ماه و فلك اين همه گريان حسين
خون برون شد ز گلوي مه شش ماهه او
خون اصغر به هوا رفت ز دستان حسين
ديرساليست دلم خون شدازين كرب وبلا
آن زميني كه گرفت يكسره ياران حسين
آب ميخواست زند بوسه به لبهاي عطش
چون نزد شد خجل ازچهره گريان حسين
ريختند خون حسين تا كه ولايت گيرند
شرمگين باد عدو ، ز خون ياران حسين
طفل گريان عطش بود به مانند کویر
باچنين منظره اي سوخت تن وجان حسين
دل اگر سنگ همي بود به تنگ آمده بود
آنكه آمد به سرطفل لب عطشان حسين
بيم دارم نپذيردبه گدایی وغلامي ،کاوش را
ورنه فخرست شدن خادم و دربان حسين
سهراب سيفي
متخلص به كاوش
فركوش شهيدلري
يادائيلييك شهیدلردن٬ کندیمیز افتخاردی
جان وریب لر دین یولوندا اولکمیز افتخاردی
خواستی منش ضرابیدی انواری احترامی
باشیمیزین اوجالقی ٬خلقیمیزی افتخاردی
قانلاری اولدی لاله گول عطرندیردی چوللري
چوولده آچیلان لاله لر یوردوم میز افتخاری
عجب بویرده رسمیدی یادایيلمک شهیدلردن
گوللر آدین اوجاتماقی دنیامیز افتخاردی
سهراب سیفی
متخلص به کاوش
فركوش
فركوش سنه قرباندي بوجانيم بول ازلدن تزئين ادرم گل كيمي بو شعر و غزلدن
قالخوز باشووي عرش دايانسون بوني بول اللاه سني سالماز گوزليم لطف ونظردن
ترجمه:
اي فركوش يقين بدان از ازل جانم فداي توست
من تو را با شعر و غزل خود بزك و تزيين ميكنم
سرت را بلند كن تا به عرش اعلي برسد ، بدان
خداوندازلطف وكرمش ترا بي نصيب نمي سازد
سهراب سيفي
متخلص به كاوش
دوستان و همكاران محترم
با اهداي سلام ،فرا رسيدن نوروز خجسته و آغاز سال نو را كه توام با شكوفايي ،طراوت و حيات دوباره طبيعت است. به شما و خانواده محترمتان تبريك گفته و از پروردگار متعال سلامتي و توفيقات شما را در سايه توجهات حضرت ولي عصر(عج) آرزومندم.
سهراب سيفي
متخلص به كاوش
تجديد بيعت با رهبر
روز جانبازي دليران است سالروز قيام مردان است
انقلاب اسلامي ايران زمين حاصل خون شهيدان است
روز همبستگي ملت و رهبر روز تجديد عهد و پيمان است
چهره تابناك رهبر معظم سمبل انقلاب ايران است
بانگ زنده باد و الله اكبر از در و بام تا به كيهان است
محو و نابود مي شود خائن متجاسر سزاش زندان است
رهبري كه حامي دين است طاعتش فرض هر مسلمان است
گر دشمنان ذليل و خاشاكند از تاثير قوي دين وايمان است
گر كسي حريم ولايت شكست بدان دست پرورده شيطان است
گر يكي دانسته راه باطل رفت سزاي او گلوله باران است
شكستند حرمت روز عاشورا را بدانيد عزادار امام زمان است
يك عمر خوردي بيت المال را نگفتي مال مردم ايران است
دولتي كه مردم ي باشد و بس خدا در همه حال پشتيبان است
در ره اسلام هر كه جان بازد كاوشا افتخار هر انسان است
سهراب سيفي
متخلص به كاوش
تنهاي تنهايم
كردي از ره به در روسواي رسوايم وقتي رفتي ز بر تنهاي تنهايم
عشق درجان وتن ريشه دوانده يارا باعشق تو در به در شيداي شيدايم
من اسیر گلت در همه شب نازنین تا بشوم تاج سر كوشاي كوشايم
شكسته اي بال و پر در انتظارم بیا با شکسته بال و پر جوياي جويايم
كجايي اي تاج سر مشتاق و بيمارم هستي ي صبح وسحريلداي يلدايم
بيچاره شداين دلم روزيكه رفتي زبر کی تو می آیی سفر پرواي پروايم
دردو غم شد فزون ز ناله هاي درون با اين همه شور و شر درياي دريايم
كاوشا خسته ايي خسته ز عالم گر چه شدم خسته تر گوياي گويايم
سهراب سيفي
متخلص به كاوش
