سکوت تنها هنگامی زیباست که ریشه در آگاهی داشته باشد، در غیر اینصورت کاملا تهی است. با آگاهی، سکوت دارای عمق، فراوانی، رضایت خاطر، خشنودی و شادی لبریز است. با آگاهی سکوت شکوفا می شود، عطری فوق العاده در فضا می پراکند. بدون آگاهی، سکوت کاملا خالی، تاریک، یاس آور و غم انگیز است.