شعرمن

قدم منه به دلم داده ام زروزازل 

 

                                       که کس دگرنتواندگذربدین ره کرد      

 

 

به زهد پرده دریدم زجان خدا مددی 

 

 

                                      دگر حجاب نپوشد اگر خطا مه کرد 

 

 

بسان بلبل عاشق زهجر مینالم  

 

 

                                    دلم هوای تو دارد نه تاج آن شه کرد 

 

 

میرزارحیمی

شعرمن

درد هجری کشیده ام که مپرس                            راز ورمزی گشوده ام که مپرس 

 

درد این دل به سوز وساز چنان                             گفته ام برخدای خود که مپرس 

 

عشق را در هوای کوی درش                               در دلم زنده کرده ام که مپرس 

 

  با دعا و  نیاز نیمه  شبی                                    ره روشن رسیده ام  که مپرس 

 

   به هوای زدودن غم دل                                       دلبری بر گزیده ام که مپرس 

 

بعد آن ناله ایی به درگاهش                                  به نشاطی رسیده ام که مپرس 

   

  وان سحرگه ز نغمه بلبل                                         حمدهایی شنیده ام که مپرس      

 

وزنسیم بهار درباغی                                     شعر عرفان شنیده ام که مپرس  

  

                  آخر الامر در پس هر شب                 

                                      

                                                                         

     دیده ام نور روشنی که مپرس  

 

میرزارحیمی 

 

شعرمن

باسوز دل خوانم ترا تابی خود از خویشم کنی 

                                                                   دراین دیار پر غمین  عاشقتر از  پیشم کنی 

هرلحظه می جویم ترا چون گل همی بویم ترا 

                                                                   تا همچو ابری در  بهار گریانتر از  پیشم کنی 

گرعشق غم دارد خدا ور شورو شوق آرد به ما 

                                                           عشقت فزون خواهم به دل غمگینتر از پیشم کنی 

بی عشق مگذارم دمی دراین دیاربی کسی 

                                                                    گرمی بده با نور خود سوزانتر از پیشم کنی 

ره بر رحیمی بسته شد وانگه روانم خسته شد 

                                                                 راهی  به دل یابی دگر روشنتر از پیشم  کنی

شعرمن

خدایا این چه غوغا‌ییست پنهان در دل وجانم      چه رازی دارد این حکمت جوابی پرگهردارد 

 

 

نشانت از که پرسم من که امدادی کند مارا        به هر کس میرسم آنهم معمایی چومن دارد 

 

                                                     شعرازفردین میرزارحیمی 

 

سالروزولادت دخت پیامبراکرم(ص)حضرت فاطمه زهرا(س) برعموم معتقدان به آنحضرت مبارکباد.

شعرمن

روزی آخردلم ازپرده برون خواهد  شد                  فارغ  از قیدجهان  دگران خواهد شد

 

اشک چشمی که زیاران طلب وصل نمود          همچو موجی به سواحل فوران خواهد شد 

 

جان غمدیده که سوزد زفراقش جانا                  بهراجرش سوی آن سرو روان خواهدشد 

 

دردهجری که مراپیر نمود وقت شباب                 بعد صیقل به صدف درگران خواهدشد 

 

دیده ای را که رحیمی به گنه بست امشب          صبح صادق به نگاهش نگران خواهد شد

   

                                                 شعرازفردین میرزارحیمی