شعرمن

روزی آخردلم ازپرده برون خواهد  شد                  فارغ  از قیدجهان  دگران خواهد شد

اشک چشمی که زیاران طلب وصل نمود          همچو موجی به سواحل فوران خواهد شد 

جان غمدیده که سوزد زفراقش جانا                  بهراجرش سوی آن سرو روان خواهدشد 

دردهجری که مراپیر نمود وقت شباب                 بعد صیقل به صدف درگران خواهدشد 

دیده ای را که رحیمی به گنه بست امشب          صبح صادق به نگاهش نگران خواهد شد

                                                 _{شعرازفردین میرزارحیمی}