شعرمن

روزی که شدم حیران از قدرت ربانی                 افکار خودم بستم گشتم به درون جاری  

 دنبال حقیقت بود چشمان سرم اما                     دل گفت که سخت است وظاهر نکندکاری

وین سرّ حقیقت را کشفی ز درون باید                 بیرون ز خود ار خواهی گمراهی ونادانی 

با گفتن وبا جستن با جنگ وجدل ناید                   باعشق وسکوت است وپرهیز کند کاری 

یارب تو خود آموزم این رسم طریقت را              گر عشق جزاین باشد آرد زپیش خواری 

                                      شعرازفردین میرزارحیمی